رونالدو ایرانی داود محمودی 

مثل بیشتر فوتبالیستا فوتبالمو از کوچه پس کوچه ها و زمین خاکیا شروع کردم ،یادمه با این که سن و سالی نداشتم اما فوتبالم فوق العاده بود وقتی تو کوچه بازی میکردیم خیلیا تماشاگر فوتبالم میشدن و همیشه به خانوادم میگفتن داود در اینده یه فوتبالیست حرفه ای میشه …

همیشه تو دوران مدرسه از دبستان تا دبیرستان کاپیتان تیم مدرسه بودم و همیشه شاگرد اول مدرسه ،سال ۷۹ توسط آقای ساکت در مسابقات شهرستان های اصفهان برای تیم منتخب اصفهان انتخاب شدم و این یعنی بالاترین سطح فوتبال اصفهان،وقتی سن نوجوانی را سپری میکردم عضو تیم نوجوانان ذوب آهن بودم با کلی مقام و عنوان

سال ۸۴ وارد دانشگاه شدم رشته ی تحصیلم ریاضی فیزیک بود و هم زمان هم درس می‌خواندم هم کار میکردم ،از کانال کولر سازی و کابینت سازی گرفته تا لوله کشی و تابلو سازی و…
بخاطر حجم کار و درس و دانشگاه کم کم با فوتبال فاصله گرفتم

 

سال ۹۰ وارد خدمت سربازی شدم و به خاطر استعداد بازیگریم همیشه مورد تشویق دوستام قرار می‌گرفتم اونا میگفتن تو حتما ی بازیگر خوبی میشی چون استعدادشو داری

تا اینکه به خاطر ظاهرم کم و بیش می‌شنیدم که میگفتن تو شبیه رونالدو هستی ،اوایل واسم زیاد اهمیت نداشت تا اینکه این موضوع جدی شد جوری که هر جا میرفتم اولین جمله ای که می‌شنیدم این بود که چقدر شبیه رونالدویی فکر کردیم رونالدوء…

انگار خدا میخاست آرزوهای نو جوانی و جوانیمو یک جا بهم هدیه کنه ،یعنی هم فوتبال هم بازیگری …
تو مصاحبه های قبلی خودمم این موضوع را بارها تکرار کردم که با واژه ی بدل بودن مخالفم چون بدل یعنی ظاهر یک انسان شبیه یه انسان دیگست و من همیشه خودمو همزاد رونالدو دیدم ،اگه اون به عنوان یه الگوی مفید در جهان شناخته میشه پس من هم قدم تو این مسیر میزارم یعنی علاوه بر ظاهر باطنم هم شبیه به یک انسان مفید برای بشریت میکنم

رونالدو ایرانی داود محمودی